A demana des Entitats Menors Descentralizades de Vilac e Arròs e Vila, er airau de Patrimòni a elaborat andues memòries istorico-artistiques que facilliten era peticion des EMD’s entà qu’er Ajuntament de Vielha e Mijaran inicie eth procès d’incoacion e declaracion, competent coma ei entà amia’c a tèrme, segontes era Lei de Patrimòni. Era glèisa de Vilac ei d’estil romanic e compde damb eth campanau gotic mès emblematic e possiblament mès beròi dera Val d’Aran. Damb quauqui elements romanics e gotics, era glèisa d’Arròs, qu’a un campanau octogonau de tet mès planèr ar abituau en Aran, ei deth sègle XVIII fonamentaument. Era declaracion contemple en andús cassi es bens mòbles associadi, sustot objèctes liturgics.

Eth Conselh Generau balhe supòrt atau a Vilac e Arròs entà que poguen veir reconeishudi eth valor artistic des sues glèises respectives, pr’amor qu’era declaracion de BCIL supòse un reconeishement public e juridic que daurís era possibilitat a obtier mès subvencions entà actuacions ena conservacion e restauracion deth patrimòni. Eth BCIL ei ua figura de proteccion legau que s’artenh per miei d’un procediment mès àgil e simple qu’eth que se seguís entà declarar un monument coma Ben Culturau d’Interès Nacionau (BCIN), a despièch qu’era figura de BCIL non impedís qu’eth madeish ben pogue arténher tanben eth reconeishement de BCIN.

Atau madeish, eth Departament de Cultura dera maxima institucion a premanit dejà es memòries istorico-artistiques des glèises de Bossòst, Unha e Salardú abantes que s’emete eth decrèt de demana entà que siguen declarades BCIN’s, competéncia en aguest cas dera Generalitat de Catalonha.

Arròs. Arròs.